Nie mam pojęcia, kim jest Damian Parlicki. Trafiłem na jego stronę w zeszłym tygodniu, klikając tutaj w celu sprawdzenia, jakież to blogi posiadają ludzie ode mnie z miasta. Przejrzałem tylko parę i prawie natychmiast zrezygnowałem z dalszego szpiegowania, jednak wcześniej zdążyłem trafić na Moje rysunki. Chętnie zobaczyłbym ilustracje Damiana w jakimś komiksie, a tymczasem zamierzam regularnie odwiedzać stronę, na którą je wrzuca. Poniżej zamieszczam kilka prac autora.
Ameryka zrobiła sobie z ludzi, którzy ją bawią, kogoś w rodzaju dziwek z wyższych sfer, media zaś z furią rzucają się na każdego, kto ośmieli się narzekać na sposób, w jaki jest traktowany. "Przestań skamleć!", krzyczą gazety i telewizory. "Naprawdę myślałeś, że dostajesz tyle forsy tylko za to, że śpiewasz piosenki, piszesz książki albo wymachujesz kijem do baseballa? Jasne, że nie! Płacimy ci za to, żeby zachwycać się, kiedy wszystko idzie ci jak z płatka, i nabijać się ile wlezie, kiedy coś spieprzysz. A kiedy już całkiem się znudzisz i przestaniesz być zabawny, zabijemy cię i zjemy".
Stephen King, Worek kości
